บทที่ 285 แก้แค้น (๓)

ระหว่างทางซึ่งกุมบังเหียนอาชามาตลอดทาง เฉินรั่วหลานสังเกตเห็นทัศนียภาพรายรอบที่ค่อนข้างอึมครึมและเงียบเชียบ เช่นเดียวกับจื่อเวยซึ่งรู้สึกเช่นเดียวกัน บ่าวรับใช้กระตุกบังเหียนม้าเบา ๆ ควบมันเข้ามาใกล้ผู้เป็นนายราวกับจะกระซิบบางอย่าง

“นายหญิง ข้าน้อยว่าดูแปลก ๆ ไปนะเจ้าคะ ท่านแน่ใจหรือว่า...” ยังไม่ทั...